Wieś położona jest w dolinie Mostysza i Bereściańskiego Potoku, przy zbiegu dróg z Krynicy-Zdroju do Grybowa, z lokalną drogą z Berestu do Mochnaczki Wyżnej. Odległość z Krynicy-Zdroju 9 km, od Piorunki 4 km. Miejscowość leży na wysokości 520-600 m n. p. m. Posiada na południe przysiółki, m. in. Polanki i Skoroniste. Nad wioską od zachodu piętrzy się lesisty Zdziar z kulminacją Hłocza (774 m), a na wschodzie Kruhla (630 m).

Berest lokowany był na prawie wołoskim w państwie biskupów krakowskich (Kresie Muszyńskich) końcem XVI wieku. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1634 roku. Nazwa wsi wywodzi się zapewne od brzostów – rodzaj wiązu. Miejscowość swych dziejach łączyła losy okolicznych wsi Kresu Muszyńskiego. Miejscowa ludność obok uprawy roli i hodowli zajmowała się wypalaniem węgla drzewnego dla pobliskiej huty. W XVIII i XIX wieku na Mostyszu był młyn, tracz i folusz. Na miejscu była karczma. Początkiem naszego stulecia Berest posiadał już szkołę i czytelnię Kacykowskiego.

W Bereście zachowało się kilka kapliczek łemkowskich z przełomu XIX/XX w. oraz dwie XIX - wieczne kamienne  figury przedstawiające św. Jana Chrzciciela i św. Mikołaja.